Ondernemers zijn als brandweermannen: altijd onderweg om ergens een vuur te blussen. Een klacht van een klant, een deadline die schuift, een medewerker die niet presteert. Alles lijkt belangrijk. Maar is dat wel zo?
Een principe dat mijn manier van ondernemen volledig heeft veranderd, is de 80/20-regel (het principe van Pareto). Misschien ken je ’m al: 80% van de resultaten komt uit 20% van de inspanningen. Klinkt logisch. Maar de echte uitdaging is: durf jij ernaar te handelen?
Het ongemakkelijke inzicht
Kijk eens eerlijk naar jouw bedrijf en de opsomming hieronder:
- Slechts 20% van je klanten brengt het grootste deel van je omzet.
- Slechts 20% van je tijd levert het grootste deel van je vooruitgang.
- Slechts 20% van je team tilt het resultaat écht naar een hoger niveau.
Dat betekent dus óók dat de rest, die 80%, vooral veel ruis veroorzaakt.
En hier wringt het. Als ondernemer besteed je waarschijnlijk het grootste deel van je energie juist aan die 80%. Aan de klachten, de uitzonderingen, de vergaderingen die niets opleveren. Waarom? Omdat ruis wellicht luider klinkt dan resultaat.
De spiegel die ik mezelf leerde voor te houden
Vroeger liet ik me meeslepen door iedere klacht. Een klant die zei: “Mijn vorige adviseur deed dit gratis” kon me dagenlang aan het twijfelen brengen. Moeten we ons prijsmodel veranderen? Doen we iets verkeerd? Tot ik mezelf één simpele vraag begon te stellen: komt dit geluid van de 80% of van de 20%?
- Als het van de 20% komt, dan heb ik een serieuze uitdaging. Dat vraagt om onderzoek, misschien zelfs om verandering.
- Maar als het van de 80% komt? Dan is het ruis, niet per definitie onbelangrijk, maar vooral ook niet iets om groter te maken dan het is. Het is mijn taak om dan koersvast te blijven.
Leiderschap is kiezen wat je laat
De grootste valkuil van leiderschap is dus denken dat je overal op moet reageren. Maar leiderschap zit juist in de kunst van het niet reageren. Het vermogen om te onderscheiden welke signalen wezenlijk zijn en welke slechts ruis veroorzaken. De 80/20-regel is geen trucje. Het is een filter die je dwingt om eerlijk te kijken naar de situatie: waar komt de echte waarde vandaan, en waar laat ik me afleiden?
En jij?
Mijn vraag aan jou:
- Waar besteed jij 80% van je tijd aan die eigenlijk maar 20% oplevert?
- Welke klanten, problemen of vergaderingen zuigen energie, maar brengen je nauwelijks vooruit?
- En durf je die los te laten, zodat je het beste van je 20% kunt versterken?
Mijn conclusie is dus dat leiderschap niet gaat over alles oplossen. Het gaat om het juiste kiezen. En soms is de meest moedige keuze… niets doen.