Eigenrisicodragerschap voor de ZW en WGA; dit is wat je moet weten

Eigenrisicodragerschap voor de ZW en WGA; dit is wat je moet weten -BLogs - Nieuws - Sanacount

Eigenrisicodragerschap voor de ZW en WGA

Ondernemers met personeel zullen de term wellicht wel eens voorbij hebben zien komen: eigenrisicodragerschap. Misschien heb je er wel eens over na gedacht of ben je zelfs eigenrisicodrager. In tegenstelling tot de meeste premies en belastingen die je als ondernemer betaalt, zijn er ook premies die optioneel zijn. Je kunt door zelf het risico te dragen op een aantal zaken ervoor zorgen dat je minder belastingen hoeft te betalen. Meer hierover lees je in deze blog van Robert van Doorn, Salarisadviseur bij Sanacount.

Wat houden de risico’s in?

Alvorens we het hebben over de gevolgen van eigenrisicodragerschap, is het goed om eerst vast te stellen wat de risicos die je zelf zou kunnen dragen, inhouden. 

De Ziektewet

De Ziektewet (ZW) is vrij bekend, en de naam zegt al redelijk waar het over gaat. De Ziektewet is een vangnetvoorziening. Werknemers die ziek worden en daardoor niet meer kunnen werken, hebben een vangnet nodig. Als zij ziek worden dan krijgen zij hun salaris doorbetaald van hun werkgever. Blijven zij ziek nadat hun contract afloopt, dan krijgen zij vaak nog 70% van het salaris doorbetaald. In vele gevallen kan de werkgever deze loonkosten verhalen bij het UWV, omdat de werkgever een ZW-premie heeft over het salaris van de werknemer. Het UWV vergoedt dan de loonkosten van de zieke werknemer.

De WGA

De WGA staat voor Werkhervatting Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten. Deze regeling is van toepassing op werknemers die na een ziekteperiode van 2 jaar deels hun werkzaamheden kunnen hervatten. Voorwaarde is dat de werknemer minimaal 35% minder kan werken (en dus verdienen) dan hij of zij voor de ziekteperiode deed. De werkgever is via de WGA-verzekering verzekerd voor de aanvulling op het loon van de deels arbeidsongeschikte werknemer. Het UWV vult het loon zodoende aan tot een bedrag of percentage van het loon voorafgaand aan de ziekte. Het exacte bedrag tot waar wordt aangevuld kan verschillen, afhankelijk van de situatie. 

Hoeveel premie betaal je als werkgever voor deze verzekeringen?

De hoogte van de premie die een werkgever betaalt voor de bovenstaande verzekeringen is niet voor iedereen gelijk. De redenering hierachter kun je vergelijken met de verzekeringen op auto’s. Een kleine auto zonder al te veel bijzondere features is goedkoper om te verzekeren dan een grote auto waar alles op en aan zit; er kan bij de grote auto immers veel meer kapot, en de waarde die vergoed dient te worden bij schade kan hoger oplopen. Zoals er een verschil is in auto’s, is er ook een verschil in sectoren. Het ziektepatroon onder werknemers en de kans op gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid zijn niet in elke sector hetzelfde. Jaarlijks worden de premies voor de ZW en de WGA per sector bepaald in de gedifferentieerde premie Werkhervattingskas (WHK). Gedifferentieerd geeft hier dus aan dat deze premie niet voor iedereen gelijk is. Deze premies zijn inbegrepen in de loonheffing die je maandelijks (of 4-wekelijks) afdraagt. Het deel van de loonheffingen dat de premie voor de ZW en de WGA omvat, wordt door de Belastingdienst doorgestort naar het UWV.

Eigenrisicodragerschap, wat is dat precies?

Nu er wat meer duidelijk is over de ZW, de WGA en hoe de premies hiervoor tot stand komen, kunnen we gaan kijken naar wat het eigenrisicodragerschap inhoudt. Werkgevers kunnen ervoor kiezen om geen premie te betalen voor de werknemersverzekeringen voor de ZW en/of de WGA. In de basis betekent de keuze voor wel of niet verzekerd zijn, hetzelfde als voor een reguliere verzekering. Je kunt voor je fiets een diefstalverzekering afsluiten. Wordt je fiets dan gestolen, dan krijg je van je verzekeraar een vergoeding. Ben je niet verzekerd, dan ben je jouw fiets en de waarde die deze heeft, kwijt.

Bij de verzekering voor de ziektewet geldt hetzelfde. Als je maandelijks premie afdraagt over het loon van jouw werknemers, dan krijg je de doorbetaling van het salaris van een zieke (ex-)werknemer veelal vergoed van het UWV. Ben je eigenrisicodrager voor de ziektewet, dan betaal je zelf maximaal 2 jaar het loon van de zieke werknemer door. Na deze 2 jaar betaal je nog 70% van het loon door. Je krijgt dan dus nooit een vergoeding van het UWV voor deze loonkosten. Tevens ben je als eigenrisicodrager zelf verantwoordelijk voor het goed uitvoeren van de ZW. Dat wil zeggen: je betaalt de uitkering, zorgt voor verzuimbegeleiding, re-integratie en onderhoud een verzuimadministratie.
Hetzelfde geldt bij gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid na de ziekteperiode. Ben je verzekerd voor de WGA, dan vult het UWV het loon van de deels arbeidsongeschikte werknemer aan. Ben je eigenrisicodrager, dan zul je zelf moeten opdraven voor deze kosten.

Hoe flexibel is eigenrisicodragerschap?

Goed om te weten is dat de keuze voor al dan niet zijn van een eigenrisicodrager, niet zo flexibel is als een maandelijks opzegbaar abonnement bij de sportschool. Er zijn slechts 2 momenten per jaar waarop je van verzekerde over kunt gaan tot eigenrisicodrager of andersom. Dit is op 1 januari en op 1 juli. De aanvraag voor het invoeren of beëindigen van eigenrisicodragerschap moet overigens 13 weken vóór deze datum al ingediend worden, hetzij op 1 april of 2 oktober.

Je kan daarnaast niet elk halfjaar wisselen tussen het wel-of-niet zijn van eigenrisicodrager. De Belastingdienst toetst bij jouw aanvraag voor eigenrisicodragerschap namelijk of je in de afgelopen 3 jaar niet eerder al eigenrisicodrager bent geweest voor de ZW, dan wel WGA (afhankelijk waarvoor je eigenrisicodragerschap aanvraagt).

Daarnaast laat de Belastingdienst niet elke ondernemer met personeel zomaar eigenrisicodrager worden. Bij de aanvraag voor eigenrisicodragerschap dient een garantieverklaring van een bank of verzekeraar overlegd te worden.

De eigenrisicoverzekering

Werkgevers die eigenrisicodrager zijn, kunnen zich wel laten verzekeren via een eigenrisicoverzekering. Het feit dat je eigenrisicodrager bent, wil dus niet per se zeggen dat je zelf het risico draagt. Het zegt alleen dat je jouw ZW- en WGA-verzekering niet bij het UWV hebt belegd. Eigenrisicodragers met een eigenrisicoverzekering betalen geen premie aan het UWV, maar aan een andere, private, partij. De reden hiervoor die vaak wordt gegeven, is dat werkgevers zo meer grip houden op het re-integratietraject van hun werknemer. Het UWV heeft haar eigen werkwijze. Ondanks dat zij gespecialiseerd zijn in verzuim, arbeidsongeschiktheid en re-integratie, kun je als werkgever van mening zijn dat het bevorderlijk zou zijn als jij zelf meer inspraak zou hebben in het re-integratietraject van de werknemer. Bij een private verzekering voor de ZW en WGA is hierin meer mogelijk dan bij een verzekering via het UWV.
Tot slot zijn er ook werkgevers die eigenrisicodrager zijn en geen eigenrisicoverzekering hebben. Dit zijn de werkgevers die dus daadwerkelijk het eigen risico dragen. Zij besparen de kosten van de premies voor verzekeren en zijn op hun eigen capaciteiten aangewezen indien een werknemer (langdurig) ziek wordt.

Twijfels over eigenrisicodragerschap voor jullie bedrijf?

Bovenstaande vertelt in de basis waar eigenrisicodragerschap over gaat en wat er bij komt kijken. Er zijn echter veel uitzonderingen en andere factoren die bij de keuze voor, en de gevolgen van, eigenrisicodragerschap van belang zijn.

Twijfel jij of eigenrisicodragerschap past bij jouw bedrijf? Neem dan contact op met onze adviseurs. We kunnen dan de balans opmaken en een verwachting schetsen van de gevolgen van eigenrisicodragerschap voor jouw bedrijf.

Deel pagina

Vragen over dit artikel?

 adviseert je graag!

Meer artikelen